Grywalizacja opiera się na kilku filarach

Pierwszym z nich są określone zadania lub wyzwania, którym muszą sprostać uczniowie. Przy czym nie zawsze muszą one bazować na rywalizacji i czasem elementem nauki jest współpraca. Albo też negocjacje, choć akurat grywalizacja wymagająca bardziej zaawansowanych interakcji społecznych pojawia się z wiekiem – studenci rozgrywają między sobą gry wojenne czy procesowe pokazy sądowe.

Kolejne filary to już oczywiście rezultaty i nagroda, czyli to, co napędza grywalizację. Uczniowie za swoje poczynania otrzymują punkty, mogą osiągać kolejne poziomy (co wiąże się na przykład z otrzymaniem wyższego statusu, odznaki albo rangi), są klasyfikowani w tabeli, a nawet porównywani między sobą.

Przykłady nowoczesnych metod nauczania z elementami grywalizacji wykorzystującymi różne talenty i rozwijającymi specyficzne umiejętności, wylicza autorka bloga „Mama to wie”:

Wśród nowoczesnych sposobów nauczania warto wymienić metody integracyjne. Mają one działanie silnie odprężające i relaksacyjne. Kontakty z drugim uczniem pozwalają na kształtowanie poczucia tożsamości, otwierają na drugiego człowieka, uczą komunikacji. W tej grupie zabaw najczęściej spotyka się ćwiczenia „wrzuć strach do kapelusza”, „pajęczynka” czy „kwiat grupowy”. Równie ciekawie prezentują się metody twórczego rozwiązywania problemów. W nauce kreatywnego myślenia i znajdowania wyjścia z sytuacji służą zabawy „rybi szkielet” czy „kolorowe kapelusze”. Z kolei metody dyskusyjne poszerzają perspektywę ucznia o opinie innych osób, uczą przekazywania własnych myśli w sposób spójny i zwięzły. Kształtowaniu tych umiejętności służą zabawy: „debata za i przeciw”, „dyskusja panelowa” czy „akwarium”. Metody planowania dają przestrzeń do snucia planów na przyszłość. Jedną z popularniejszych zabaw jest „gwiazda pytań”. Naukę przegrywania z klasą przybliża gra „magiczny kalkulator”.

Należy mieć przy tym na uwadze, że choć za grywalizacją kryje się szereg korzyści, na które klasyczny model edukacji zdaje się przymykać oko, to jednak część gorzej radzących sobie czy to z rywalizacją, czy też w rywalizacji, uczniów może negatywnie reagować na ten model nauki: wątpić we własne umiejętności, wycofywać się, rezygnować. Istotna jest tutaj rola wykwalifikowanego pedagoga, który zadba o odpowiedni odbiór zabawy.